رفتن به محتوای اصلی

دوبیتی شماره ۳۴۸ : دوش می‌رفتم از آن معبد پنهان سوی دوست

دوش می‌رفتم از آن معبد پنهان سوی دوست
 زان ره بی‌ در و بی‌ پیکرِ تودرتوی دوست
از ره خاک مرو، جاده‌ی دل خاکی نیست
 زائر روح نباشی نرسی تا کوی دوست
پیمایش کتاب