رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۱۵۳ : ای جان تو خرقه‌ی ترس افکن به دور و باز آ

ای جان تو خرقه‌ی ترس افکن به دور و باز آ
در رزمگاه باده عریان شو در تراز آ
صد شامگه به سر شد تا بامداد شرقی
از خویش سر گشای و در روح خوش فراز آ
نام‌آوران گیتی از ننگ و نام رستند
خواهی که نام گیری فارغ ز حرص و آز آ
امروز بختک تن از رخت تن رها کن
آنگه به شور و مستی در بارگاه راز آ
شاید نه سهل باشد این گونه دل رهیدن
چون بند دل بریدی صد عشوه کن به ناز آ
حلمی خراب گشتی زین چرخ خواب و افسون
با پرچم پیاله در رقص و اهتزاز آ
پیمایش کتاب