رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۲۸ : چرخشی چند که تنها گذرانی کردیم

چرخشی چند که تنها گذرانی کردیم
چشم بستیم و نهانی دَوَرانی کردیم
هر چه دیدیم به جز عشق نیامد ما را
 به سَرِ دیده‌ی جان چشم‌چرانی کردیم
جلوه‌ی یار میان آمد و پنهان آراست
 پا زدیم و همه تن دست‌فشانی کردیم
سَرِ پیمانه گشودیم و سراپا حیرت
 پر در آورده ز جان دیده‌پرانی کردیم
گوشه‌ای بود گرفتیم و دگر هیچ که هیچ
 چه بگویم که چه مستی عیانی کردیم
طاهر از مِی شده و صاف چونان گوهر اشک
 بچکیدیم و ز جان عیش جوانی کردیم
جامه از حیلت بسیار بشستیم و دگر
 جملگی غُسل به جامی غَلَیانی کردیم
خواب بودیم و دگر ذرّه‌ی بیدار شدیم
 خویش را عاریت صوت نهانی کردیم
حلمی از خاطر معشوق دو جامی آور
 که ز صِدقِ سرِ او خانه‌تکانی کردیم
پیمایش کتاب