رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۳۰۶ : چه مجنونی! چه لیلایی! چه یاری!

چه مجنونی! چه لیلایی! چه یاری!
چه دیوانی! چه درباری! چه کاری!
جهانی سر به سر دیوانه از دوست
چه گلزاری! چه دامانی! چه خاری!
چه صحرایی! چه افرایی! چه باغی!
عجب ساقی و چه گرد و غباری
سطور عشق از پنهان برآورد
ببین حالی عجب دیوانه زاری
یکی پیمانه و صد چهره رنگین
چه پیمانی! چه رویایی! چه باری!
میان جان او دنیاست!‌ دنیاست!
چو اسبی بین برش نهصد سواری
ز هر نه آسمان افزون تر است او
به زیر پای او صد هشت و چاری
مخوان حلمی دگر، خاموش!‌ خاموش!
رها کن خلق ها در انتظاری
پیمایش کتاب