رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۳۰۷ : سرّی به زیر این قباست

سرّی به زیر این قباست
عالم جدا،‌ اینجا جداست
امن است خاک پای من
چون آسمانش با خداست
از شش جهت ای شب بتاز
در جان من نور و صداست
در جان من هفت آسمان
پیچیده در زیر عباست
چون آتشم بر شطّ خون
مجنونی ام بی انتهاست
حلمی به همراهان بگو
حاجات سربازان رواست
لیلای من در منظرم
آری نگهدار شماست
پیمایش کتاب