رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۳۱۴ : جنگندگان صوتیم، رزم‌آوران نوریم

جنگندگان صوتیم، رزم‌آوران نوریم
تابندگان عشقیم، فوّاره‌ی ظهوریم
ما بندگان یاریم، در پاش چون غباریم
گفتند در چه کارید؟ گفتیم در عبوریم
جاروکشان عالم، بارندگان کانیم
بُرّندگان حلقه از پای خلق کوریم
ایوان روح داریم، رمز فتوح داریم
ما صبر نوح داریم، کشتی راه دوریم
ای مردمان! نزارید،‌ از عاشقان شکارید
گفتید پس کجایید؟ گفتیم در حضوریم
امّا ز نو ندیدید، حرف خسان شنیدید 
با دیو و دد پریدید، دیدید پس نه جوریم
حلمی ز چشمه‌ی عشق جامی دگر کشیده‌ست
شب وقت می‌گساریست، ما نیز اهل سوریم
پیمایش کتاب