رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۳۳۷ : شرح سطری سرخوشم از آسمان

شرح سطری سرخوشم از آسمان
من تو را آورده ام این جا به جان
من تو را آورده ام، تو از منی
من تو را این جا کشاندم از نهان
چه سوی بیگانه هایی هر دمی
قدر خود را ای دل عاشق بدان
چون خران که کاه و کاغذ می خورند
هر چه دادندت مجانین هی مخوان
رو به دل کن! حرف پنهان خواندنی ست
حرف پنهان، حرف جان، حرف جنان
حرف پنهان رو به بالا می برد
موسقی روشن جان است آن
بشنو با چشم و ببین با گوش ها
فهم کن این حرف ها با استخوان
حلمی از لطف خدا این حرف گفت
مشتری حرف حقّ باش و بمان
پیمایش کتاب