رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۴۵۵ : قهر تو در پرده جام لطف توست

قهر تو در پرده جام لطف توست
این همه آتش، سلام لطف توست
قهر تو بر ناکسان زیباست، هان
این چنین قهر از نظام لطف توست
عشق را هم موکبی بالاترست
هر که را در انتقام لطف توست
هر که را چون می زنی با تیر خویش
دیده ام من از نیام لطف توست
درک قهر عشق بس ناممکن است
هر که را در بار عام لطف توست
سالک خون دیده داند عشق چیست
زخم را داند دوام لطف توست
سوز را جانی بداند چیستی
کان سوی این هفت بام لطف توست
دوش بر دوشم کُهی افکند یار
گفت حلمی این طعام لطف توست
پیمایش کتاب