رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۵۵۷ : کار دل، تقوای می، تقدیر روح

کار دل، تقوای می، تقدیر روح
کار بنگر جان من؛ تقطیر روح
این ره گسترده از خود تا خدا
از مکان تا لامکان تسخیر روح
شب زمانی کار دیگر می‌کنم
روز هم در منزل تقریر روح
بادشه لنگر کشد من بادبان
عرشه‌ی دل محشر تنویر روح
راهبان اعظم دیر نهان
هر سویی در کار بی‌تصویر روح
کیست حلمی این میان، دیوانه‌ای
سرکش از پیمانه‌ی تکثیر روح
پیمایش کتاب