رفتن به محتوای اصلی

شماره ۱۴۱ : جان های قوی، سادگان ...

جان های قوی، سادگان، درویشان دل، بی نقش و نگاران، رهاشدگان از آرایش و بزک، خاموشها از رنگ، بیدارها از صدا؛ اینها رهروان عشق اند. اینها ستارگان شب دنیایند.

رهروان عقل از سادگی می گریزند، چون عقل نمی تواند ببیند که سادگی زیباست. عقل، غم را در گوشه های تحریر و تصنّع می جوید. عشق از تحریر بیزار، از تصنّع گریزان، سر تا پا شعف.

عقل آسان می پسندد و پیچیدگی آسان است. پیچیدگی به چشم های تار، هوش رباست. امّا عشق دشوار می خواهد و سادگی دشوار است. راه سادگی؛ راه انضباط، مشق و عرق، شب بیداری، زخمه های دل و بوسه های سحرگاه است.

عاشقان از راه باریک رهسپار قلّه هایند و عاقلان از راه گشوده ی دامنه ها به درّه ها سرازیر. صعود، دشوار است و سقوط، آسان. امّا آنگاه که بر قلّه ایستاده ای بر زخم ها و دردها و سنگ ها درود خواهی فرستاد.