رفتن به محتوای اصلی

شماره ۷۸ : آدمی بنده ی نام ...

آدمی بنده ی نام است. آن هم نامهای قدیم. آنچه زنگار زمان بگیرد می پرستد. او بنده ی زمان است، پس زمان می پرستد.

از نو بهراس و نو را از دیدگان کوتاه خود محو کن. آن که محو است تویی.

روح بنده ی عشق است، تازگی درمی یابد، از زمان فراتر است، با خدا می نشیند. روح تویی. روح را ببین.

کتاب الکترونیک لامکان (قابل دانلود)
پیمایش کتاب