رفتن به محتوای اصلی

شماره ۹۶ : هر چه از ما کودکان و کوچکان ...

هر چه از ما کودکان و کوچکان از سر راه برخیزند، بزرگان و پختگان راه می یابند. هر چه تاریکی بیشتر زدوده شود نور بیشتر مجال رقص می یابد.

دلیران را می جویم، با دلیران می نشینم و تنها با دلیران سخن می گویم. گرچه تعدادشان از انگشتان یک دست کمتر. چرا که یارم در نخستین نگاه خیره ی عشق مرا دلیری آموخت. و آنگاه رازهای دیگر یک به یک بر شانه های هم شکوفه زدند.

دلیران!
بشتابید
تا دروازه گشوده است.

کتاب الکترونیک لامکان (قابل دانلود)
پیمایش کتاب