رفتن به محتوای اصلی

شماره ۲۳۵ : ای دوست! دست کم با کسی ...

 ای دوست! دست کم با کسی بنشین که آرزوی بیدار شدن دارد. این خلق خواب، تو را خواب می کند. مردم بالا را بجو، حتّی اگر تنهاترین تنهایان عالمی. آن بالاترین ها بر تو نظر کرده اند، ورنه این گونه تنها نمی شدی.

پس از تنهایی مهراس،‌ از سوختن مگریز. زندگی تنها یک گذران بیهوده ی شاد نیست. اگر تشنه ی شناخت خویشتنی و خدای، پس هرآینه آماده ی باختن باش! آگاهی یک صلح دلپذیر نیست. بلکه نبردی ست بی امان کز آتشش عوالم روشن می گردند.

آن گاه باید بدانی بر چه ها چشم پوشی: بر ملولان و ترس خوردگان و بندگان نفس و غرق شدگان در شکوه و جلال مادّه. آن گاه چون بر زورمندان زر؛ این بیچارگان حقیر، چشم بستی آن چشم درون گشوده خواهد شد و راه در آستان بیداری از آستین برون می خیزد.

نسخه ی قابل دانلود کتاب روح
پیمایش کتاب