رفتن به محتوای اصلی

شماره ۳۸۳ : این چنین چه ای؟ ...

  این چنین چه ای؟ برای که ای؟ این چنین ضعیف، کژمژ، برده ی تعظیم و تکریم دیگران، نزد خلق پر باد کبر، نزد خویش شرمسار و ترس خورده از کرده و ناکرده، در امّید، در انتظار، دلخوش به حرفها، بی یال عمل.

باید این گونه برای خدا باشی: جان سخت، در مخصمه هایت تنها، در دردهایت بی شریک، که دردها یگانه یاقوت های گنجینه ی نهان تواند. و شادی هایت، شادی های اعماق و خنده هایت، بر پیکره ی شیاطین جهان، شلّاق.

نه، تو یار خود نتوانی بود. این گونه نشسته تنها بر سرجای خود، تنها بار خودی و سربار خدای. این گونه با خدا نتوانی بود. پس برخیز و آن یار را بجوی. آن گاه راه به معیت ات برمی خیزد.

نسخه ی قابل دانلود کتاب روح
پیمایش کتاب