رفتن به محتوای اصلی

شماره ۴۸۴ : آه ای عشق، من ...

آه ای عشق، من دیگر بازی تو را شناخته ام. ابتدا به عشوه و ناز آدمی را به خویش می کشی و راههای آسانش می نمایی. آنگاه عاشق خو کرده را به خصم از در می رانی و از خود بیزار می کنی. آن گاه او را عدوی خود می کنی و چون عدوی تو شد، عدوی خود شد و چون عدوی خود شد، با خویش جنگید و چون با خویش جنگید، خویش را از میان برداشت و چون خویش را از میان برداشت، آن گاه در را باز می گشایی و و خویش را در آغوش می کشی. آری، تو جز خود به خود راه نمی دهی. و آن گاه سفر روح را به درون قلب خدا می آغازی.

نسخه ی قابل دانلود کتاب روح
پیمایش کتاب