رفتن به محتوای اصلی

شماره ۱۱۵ : مهر را در چنین ظلمات...

 مهر را در چنین ظلمات برپا کردن هنر است. دستان بزم را در چنین اوباشکده گشودن هنر است، و جامهای تهی بر فراز چنین سه‌گانه‌ی شوم، به یگانگی از نور و صدا لبریز ساختن و افراشتن هنر است. 

چون همگان بدند نیکی هنر است، و چون همگان خوابند بیداری هنر است. در چنین زاویه‌‌ای به غایت تنگ، گشودگی و بخشایندگی هنر است. 

در چنین شبی زا به راه که دیوان جولان می‌دهند و بزرگی عار و مهربانی ننگ است، دستان فشرده از محراب ریا گشودنْ جرأتِ زیستن، قناعتْ رستگاری و دوست‌داشتنْ هنر است.

پیمایش کتاب