شماره ۹۴ : به جهان می‌نگرم...

به جهان می‌نگرم؛ این شکلی از من است.
به خویش می‌نگرم؛‌ این شکلی از توست. 
شکل خویش بر جهان می‌فکنم. 

به کوهها می‌نگرم، شکل کوهها می‌شوم.
به دریاها می‌نگرم، شکل دریاها می‌شوم. 
به آسمانها می‌نگرم، شکل آسمانها می‌شوم.
به خاک می‌نگرم، خاک می‌شوم. 

به تو می‌نگرم؛ این شکلی از من است.
به تو می‌نگرم؛ تو می‌شوم.