رفتن به محتوای اصلی

شماره ۱۲۲ : تا ایشان از آه و ناله نکَنند...

 تا ایشان از آه و ناله نکَنند با ایشان همراه نخواهم شد. تا سنّت به خاک نزنند نویی بر ایشان روا نخواهم داشت، و تا تحریرهای ماتم به باد جان نسپرند ضرباهنگان شعف بر ایشان دوا نخواهم کرد. تا چنین عزمی نکنند و آیین‌های ستم به خاک نسپرند هرگزا هرگز که بر ایشان جلوه کنم.

چنین گفت عشق و چهره‌ی سپیده در حجاب کشید.

پیمایش کتاب