شماره ۱۲۹ : من خود را چنان که هستم...

من خود را چنان که هستم دوست می‌دارم؛ روح، ذرّه‌ی آزاد الهی.
پس شما را چنان که هستید دوست می‌دارم؛ روح، ذرّه‌ی آزاد الهی.

ایشان خود را دوست نمی‌دارند، چون خود را نمی‌شناسند، پس شما را دوست نمی‌دارند و می‌خواهند شما به شکل ایشان شوید، و چون شما به شکل ایشان شدید، یعنی شما نیز خود را دوست نمی‌دارید و شما نیز می‌خواهید دیگران به شکل شما شوند.

من آزادم، آزادی دوست می‌دارم، می‌خواهم آزاد باشید. امّا اگر شما آزادی دوست نمی‌دارید آزادید که همچنان اسیر و بیچاره و آواره در خانه و در جهان باشید، چرا که من شما را دوست می‌دارم، پس هر انتخاب شما را نیز دوست می‌دارم.