رفتن به محتوای اصلی

شماره ۱۳۷ : آنچه که رسم است روح را...

 آنچه که رسم است روح را به رسمیت نمی‌شمرد. و از آنجا که بر زمین آزادی رسم نیست، و روح آزاد است و رسم روح آزادی‎ست، روح را بر زمین به رسمیت نمی‌شمرند. روح که آزاد است نیز رسم و بند و بردگی زمین را به رسمیت نمی‌شمرد. تلخِ شیرینی‌ست؛ تلخ برای آدمی که آزادی نمی‌داند، و شیرین برای روح که جز آزادی نمی‌داند.

آزادی بر زمین چون نسیمی می‌آید و می‌رود. این آزادی اینجا کوبیدنی نیست. هرچند روح در تن نیز جز به پاکوبی و دست‌افشانی نیست. باری چون در تن است چنین کند و چون از تن جهد چنین‌تر.

عاشقان بر زمین تنانه می‌رقصند، و چون از تن جهند، آسمانانه.

پیمایش کتاب