رفتن به محتوای اصلی

شماره ۱۶۶ : حیف مروارید نصیب خوک...

 حیف مروارید نصیب خوک. حیف آفتاب نثار خاموشی‌پرست. حیف مستی تسلیم ترکتاز. حیف سخن پیشکش خزعبل‌خو. حیف آزادی هدیه‌ی اسیر بندستا. حیف من روح تقدیم شمای روح‌کش.

باری چنین است
و رسم زمانه این است
و اراده‌ی خداوند را حریف نتوان شد.

پیمایش کتاب