رفتن به محتوای اصلی

شماره ۱۸۹ : نه مرگ در تنهایی را...

 نه مرگ در تنهایی را از یاد می‌برم و نه زیستن در میان جمع را، و اینک از هر دو مبرّایم. اینک از جنگ بیزارم و از صلح تبرّی جسته‌ام. اینک نه آسمان می‌دانم و نه زمین، و نه نور و روشنایی.

رنج بسیار است، و طاقت زمین و آسمانها اندک. سر به بالین خاموشی می‌گذارم، و از سخن نیز و از خاموشی می‌گذرم. خلاصم از زیستن‌ و از مرگ، و در آزادی آزادترینم.

پیمایش کتاب