رفتن به محتوای اصلی

دوبیتی شماره ۱۲۶ : یادم آید دوش در خویش پنهان دیدمت

یادم آید دوش در خویش پنهان دیدمت
ناگهان خود را رهانیدم، به جان بوسیدمت
صدهزاران صورت من را به یک دم باد برد
آفرین بر من که در هر ناکجا جوییدمت
پیمایش کتاب