رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۲ : مبارک باد و خوش باد این دم نو

مبارک باد و خوش باد این دم نو
خط نو، خلقت نو، آدم نو
جهان آرام و مردم شاد و خرّم
اگر باشد غمی آن هم غم نو
اگر زخمی‌ست زخمی باز و خندان
چه غم چون هست هر دم مرهم نو
خلایق هر چه لایق؟ این چه حرفی‌ست
تو خلقت می‌کن از جام جم نو
چه باکم گر همه عالم بگویم
که برپا کردم این جا عالم نو
به مُلک من اگر بم ریخت روزی
من اینجا یافتم مُلک بم نو
الا خوش باد حلمی روزگارت
که گفتی صوت و اسم اعظم نو
پیمایش کتاب