رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۴۰۷ : سخن آمد، سر تفسیر کوتاه!

سخن آمد، سر تفسیر کوتاه!
تو را دیدیم و شد زنجیر کوتاه
قرار عشق دیشب پر شرر بود
و لیکن تا سر ما تیر کوتاه
به دنبال شکار خویش بودیم
پی ما نعره ی صد شیر کوتاه
نماز روح را بی وعده فرمود
درون آتش تنویر: کوتاه!
به سر گم گشتم و در خویش جستم
بگفتم اینک ام ای پیر، کوتاه
دم خندیدنش عالم فلک شد
به وصفش قلّه ی تقریر کوتاه
سحر پیراهنم از عشق تر بود
به حال ناب من تصویر کوتاه
چو گفتم از عجب الله اکبر
به خنده گفت هم تکبیر کوتاه!
فدای حرف او حلمی قلم شد
قدم ها نیز تا تغییر کوتاه
پیمایش کتاب