عشق بس ساده‌ست چون آواز قو
دل بداند منتهای جستجو
آفتابِ عشق را بیگاه نیست
گر بتابد نیمه‌شب از روبرو
گر براند خویش را از دوستان
گر برآرد با غریبی گفتگو
هیچ عجب از راه و رسم دل مکن
چون بخواند دم به دم خطّ سبو
تو اگر بر سجده‌ای نادَخ مگو
بر سرافرازانِ مستِ بی‌وضو
حلمی از کبّاده‌ی مستان نوشت
راز و رمزِ هستیِ بی های و هو