رفتن به محتوای اصلی

غزل شماره ۶۱۴ : از دست خودم گریزپایم

از دست خودم گریزپایم
 من زاده‌ی شهرِ هیچ‌جایم
من میر خودم، خدای بنگر
 در من که حواله‌ی خدایم
بشکوفه زدم چو از دم دوست
 بشنو نفحات مُشک‌سایم
آسوده نی‌ام که خوابگردم
 دلداده نی‌ام که دلربایم
چون جرعه زنم ز باده‌ی عشق
 بر باد‌ چو باد و بادپایم
حلمی سَیَلان روح می‌نوش
 از کِی‌نفسان آریایم
پیمایش کتاب