رفتن به محتوای اصلی

شماره ۱۵۸ : در عشق سخن از روح عقاب ...

 در عشق سخن از روح عقاب است. عقاب، استعاره از روح بیدار و برخاسته از چرخ است. روحی که بر فراز آسمانها آزاد می گردد و دست زمین و افلاک به او نمی رسد. در روح عقاب، عقل، عقیده و منطق انسانی راه ندارد. عقاب، روح آزاد است؛ روح مشعوف، رها از غم و شادی، رها از خیر و شر، پاداش و مکافات و هر چه دوگانگی.

ارتفاع پرواز عقاب، ارتفاع عیش مدام است. عیش مدام، حضور مدام الهی ست. در حضور ابرهای غیاب نیست. ابرهای غیاب پرسه گرد اقالیم پایین اند، آنجا که روح در کالبد آدمی در غیبت از هستی حقیقی خویش در اغماست. هستی حقیقی، روح است و عقاب در هستی الهی خویش برخاسته است.

عقاب، خود قانون است و در هستی مطلق خویش، قانون خویش بر خویش است. کفتران از عقاب هراسناک اند، چرا که کفتران ِکوتاه پرواز پرسه گرد ارتفاعات پست و خام دام و دامان و دانه های زمین اند. عقاب را با کفتران هیچ کار نیست و هرگز جان خویش به دیدار کوچکان رنجه نکند.

آزاده با آزاده سخن می گوید
چنانکه قلّه ای با قلّه ای.

کتاب الکترونیک لامکان (قابل دانلود)
پیمایش کتاب