رفتن به محتوای اصلی

شماره ۲۰۵ : خوب بودن مهمّ نیست ...

 خوب بودن مهمّ نیست، بایست درست بود. در نگاه روح، درستی فراسوی خوب و بد است. درستی عشق است و عشق کیفیات دوگانه نمی پذیرد. روح که بر آسمان ها می پرد از چشم میان، جان سیّال است و شکل بیگانه نمی گیرد.

از آدمی گذر باید کرد. در آدمی ماندن گندیدن است. جماعتی به عقب می روند، جماعتی به جلو. از هر چه جمع و جماعت رها، روح به بالا می رود. بالایی که درون است. درونی که بالاست. حالاست، اینجاست، بی جاست. چه غلط بیجائیم ما که اینجائیم!

بایست خفت. این بیداری همه خواب است. آن کس که در خواب بیدار است، بیدار است. صبحی شد و می رفتم به دیار خواب. یار بر آستانه بود. گفتمش وقت خواب است. گفت گاه بیداری ست، بیداریت خوش!

نسخه ی قابل دانلود کتاب روح
پیمایش کتاب